 |
РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ
|
|
Вобразы мілыя роднага краю,
Смутак і радасьць мая!..
Якуб Колас
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Забалела падбітае сэрца,
затужыла, як ранены птах,
ці ж ня прыйдзе яно, не вярнецца
на радзімы, бярозавы шлях?
Ціхі волат прачнецца, устане,
арлянём над Краінай ўзьляціць.
Дачакаюцца брацьця сьвітаньня
у народным пакутным жыцьці.
Глянь на рэкі – то нашыя сьлёзы,
на зямельку – там нашая кроў,
гдзе ёсьць красак найбольш пры дарозе –
там ціхія равы змагароў.
Глянь, як крыж над палямі сагнуўся,
адбіваючы полымяў жар –
то гараць па лясох Беларусі
сэрцы й целы адданых ахвяр.
Як ягня літасьціваму Богу,
адкупленьне нянашых грахоў –
разам зь лесам гараць пры дарогах
рукі й сэрцы жывых Крывічоў.
1947
|
|
|
|
Падабаецца
Не падабаецца
|
|
|
2009–2020. Беларусь, Менск.
|
|
|
